نژادهای اردک
چنانچه امکانات کافی از قبیل محیط آزاده چرا و آبگیر برای شنا داشته باشد ، هزینه پرورش آن بسیار ناچیز است و در گله های کوچک ، بخصوص خانگی ، اطلا محسوس نخواهد بود .
• اردک بسهولت با تغیرات محیط عادت می کند . مثلا علیرغم اینکه از حیوانات آب دوست است به آسانی می تواند در صورت فقدان آب و برکه و استخر و امثال آنها با استفاده از دیگر امکانات موجود در طبیعت مانندمراتع و چمن زارها این کمبود و فقدان را جبران کند و خیلی زود به زندگی در محیط محدود خو می گیرد .
• تغذیه بی درسر و ساده و هضم و جذب سریع در این پرنده کار پرورش دهندگان را آنقدر ساده کرده است که با مختصر توجه می توانند با حداقل هزینه به نتیجه مطلوب برسند . روند رشد و تولید گوشت اردک در مقایسه با سایر پرندگان ، بویژه با توجه به هزینه ناچیز نگهداری و تغذیه آن بسیار بالا است . اردک یکی از پرندگان تخمگذار تراز اول است . صرف نظر از درشتی تخم ، برخی از نژادهای اردک سالانه حدود 300 تخم می گذارند .
تاریخچه
در خصوص منشاء تاریخی اردک اختلاف نظرهایی در نوشته های معتبر فارسی وجود دارد . چنانچه دکتر تقی بهرامی در کتاب دامپروری جلد سوم می نویسد : اردک نخستین بار در آسیا اهلی شده است . حال آنکه دکترستاری استاد دانشکده دامپزشکی تهران در کتاب پرورش طیور اهلی چنین نظر می دهد که قدیمی ترین ملتی که به پرورش اردک پرداختند و به اصطلاح این حیوان را اهلی کرده اند ، قبایلی بودند که قبل از کشف قاره آمریکا در آنجا زندگی می کردند . مولف نام برده اردک های نژاد هندی را منتسب به سرخپوستان می داند زیرا پس از کشف دنیای جدید به این سرزمین هند غربی می گفتند و همچنین معتقد است که نژاد اردک بربری ( Barbarie) نیز شاخه ای از آن تیره است . آنچه مسلم است از قرن 15 به بعد اردک اهلی (مانند بوقلمون ) از آمریکا به اروپا وارد شده و در کشورهایی مانند : انگلستان ، فرانسه ، ایتالیا و بعد سایر کشور های اروپایی پراکنده گردیده است ، و شاید نژاد کنونی اردک های اهلی بیشتر از اعقاب همین نژادها باشد .
دکتر پورمساله گو ، در صفحات 4 و 5 پایان نامه خود مطالبی تحت عنوان تاریخچه پرورش اردک آورده است که با مختصر حک و اصلاحی به شرح زیر ارائه می شود :
اولین گزارشی که در مورد اردک به جای مانده مربوط به حدود 180 سال قبل از میلاد مسیح است که پلین (plin) ضمن اشاره به وجود انواع مرغ و خروس های اهلی و وحشی ، از اردک و غاز نیز اسم می برد . بعدها وارون (varon) شاعر و دانشمند یونانی که 116 سال قبل از میلاد مسیح می زیسته ، در کتاب خود از علاقه یونانی ها و رومی ها و پرورش اردک یاد می کند . وجود اردک در آفریقا و مصر قدیم از نقوش هیروکلیف ثابت شده و نقشهای بسیاری نیز از اردک از آن زمان باقی مانده است . در زمان سلطنت تینیت ها و لمینت ها که تمدن مصریان قدیم به اوج خود رسیده بود مردم به پرورش حیواناتی نظیر گاو وحشی و غزال و کبوتر و غاز و اردک علاقه ی زیادی نشان می دادند . در میان نقشهایی که روی بناها و حجاری های باستانی کردستان وشوش به دست آمده تصاویر مرغ های خانگی و به خصوص غاز و مرغابی دیده می شود و این امر نشان دهنده ی آشنایی آرین ها و پرورش این نوع پرنده ها است .
در هندوستان و چین و فیلیپین نیز بر اساس مدارک تاریخی ، پرورش اردک از دوران قدیم متداول بوده است . بومیانی که قبل از کشف آمریکا در آنجا زندگی می کردند علاقه ی زیادی به پرورش اردک داشتند . همانطور که اشاره شد این اردک ها به نام اردک های هندی معروف شدند و نژاد بربری امروز از آن ها مشتق گشته است . پرورش اردک در ایران از دورن مادها و هخامنشییان به موجب مدارکی تاریخی و آثار باستانی به طور طبیعی مرسوم بوده است .
اصول طبقه بندی مرغابی
کلیات
شاخه مهره داران دارای پنج رده است ، که از نظر تکامل به ترتیب عبارتند از ماهیان ، دوزیستان ، خزندگان ، پرندگان و پستانداران .
رده پرندگان به علت دارا بودن پوشش عایق بدن، دمای معین و تنظیم شده ، بالا بودن میزان سوخت و ساز (متابولیسم ) ، گردش خون کامل ، قابلیت پرواز ، تکامل قوه شنوایی و بینایی و خصلت مادری و نگهداری از جوجه ها ، از همه رده های ما قبل خویش تکامل یافته ترند و با رده بعد از خویش یعنی رده پستانداران نیز به علت اختلاف فاحشی که در نحوه تولید مثل ، تن پوش و قابلیت پرواز دارند ، قابل مقایسه نیستند .
تن پوش بدن پرندگان از پر است . اندام های پیشین آن ها به صورت بال تغییر شکل یافته و اندام های پسین برای راه رفتن و شنا کردن و نشستن روی شاخه به کار می رود . حداکثر 4 انگشت در پا دارند . فاقد دندان بوده و در جلو دهان نوک دارند . قلب آنها 4 حفره ای است . آبدانک (مثانه اداری ) ندارند و اندام مولد صوت در قاعده نای قرار گرفته است . در پرندگان ششها کوچک بوده و دارای کیسه های هواییست . پرندگان دمای بدنشان منظم است . از این رده تاکنون بیش از 8600 گونه شناسائی شده است .
رده پرندگان Aves دارای دو زیر رده می باشد . زیر رده دیرینه مرغان Archaeornithes و زیر رده نو مرغان Neornithes یا پرندگان حقیقی . زیر رده نو مرغان خود به چندین راسته تقسیم می گردد. که راسته غازیان یکی از آنهاست .
راسته غازیان یا غازسانان Anseriformes شامل غازها Geese قوها Swans و مرغابیها Ducks میباشد . از خصوصیات مهم این راسته دارا بودن نوک پهن است که روی آنرا پوسته ای شاخی با حفرات فراوان ، حسی پوشانیده است .
در کناره های نوک تعداد زیادی تیغه شاخی موجود است . از خصوصیات دیگر این راسته پرده بین انگشتی ، زبان گوشتی ، دم کوتاه و تخم ساده و بدون لکه می باشد . بدن جوجه های تازه از تخم در آمده این راسته را پرهای ریز کرک مانند پوشانیده است .
اردک های وحشی
این دسته از اردک ها تنوع بسیار زیادی دارند . بطور کلی اردک های وحشی در کنار بوته زارها و آب بندان ها به سر میبرند . یکی از بهترین مکان های زیست این دسته از اردک ها کناره دریاچه ها و مرداب هاست . بسیاری از انواع زیبای دسته اردک های وحشی به علت افراط در شکار یا منقرض گشته اند و یا در حال نابودی هستند . غذای اردک ها ی وحشی بسیار متنوع میباشد . اردک ها را می توان از حیوانات گیاه خوار به حساب آورد .
بطور کلی غذای اصلی اردک های وحشی از گیاهان آبزی تشکیل یافته است . ولی تمایل زیادی نیز به موجودات ریز آبزی ، کرم ، حلزون و لارو و حشرات و ماهی های کوچک دارند . اشتهای اردک های وحشی در فصل بهار که هنگام جفت گیری آنان است بسیار زیاد شده و فوق العاده پرخور میشوند . در همین زمان زیباترین پوشش بدن را در اردک های نر می توان دید .
جفت گیری اردک ها ی وحشی در آب انجام میشود . اردک ماده همیشه با یک نر آمیزش نموده و همراه می گردد ( روش منوگامی ) Monogamie ماده ها لانه را از خاشاک خشک در گوشه ای دنج میسازند و با پرهای خویش کف آنرا می پوشانند و سپس شروع به گذاردن تخم میکنند . سیکل تخمگذاری ماده اردک های وحشی بسیار کوتاه و تعداد آن ناچیز است و معمولاً از 15 تخم تجاوز نمی کند .
پس از آن ماده اردک خود به تنهایی بر روی تخم ها می نشیند . دوران جوجه در آوری ، (دوران جنینی) در اردکها 28 روز طول میکشد .
کرک انبوهی به هنگام تولد سطح بدن جوجه اردک ها را پوشانده است . آن ها قادرند بلافاصله به همراه مادرشان در آب شنا نمایند . اردک های نر هیچ گونه وظیفه ای در قبال جوجه ها احساس نمی کنند و تا دو ماهگی همیشه مادر از آنها مواظبت می نماید .
جوجه اردک های وحشی تا این سن قادر به پرواز نیستند و حتی نمی توانند از خود دفاع نمایند و تمام اوقات را با مادر خویش به سر می برند . پس از دو ماهگی که مصادف است با نزدیک شدن فصل تابستان ، آنها به همراه گله کوچکی از اردک ها به جنگل های دور دست پرواز می نمایند . دوره پرریزی اردک های وحشی در اواسط تابستان آغاز می گردد . این اردک ها دارای انواع فراوانی هستند . اینک آنهایی که در فصل زمستان به ایران مهاجرت می کنند بررسی می نماییم اردک های مهاجر را می توان به دو گروه تقسیم نمود اول گروه تا دورنی Tadornini دوم گروه آنتینی Antaini یا پهنه چینان .
3-1 گروه اول : تا دورنی Tadornini
در این گروه دو نژاد بسیار مشهور دارند .
3-1-1 عروس مرغابی (تنجه) تادورنا – تادورنا Tadorna-Tadorna
در فصل بهار که هنگام جفت گیری اردک هاست ، اردک نر بسیار زیبا می گردد . یک نوار قهوه ای خوش رنگ از ناحیه پشت سر تا دم ادامه دارد . سر آنها سیاه و دارای جلای سبز رنگ است . یک نوار قهوه ای رنگ دیگر دور سینه حلقه زده و بقیه بدن سفید رنگ است . نوک دارای یک برجستگی انتهایی بوده و رنگ آن سرخ پر رنگ می باشد .
قسمت جلوی نوک بر جسته و به سوی بالا برگشته است . البته پس از آمیزش و جفت گیری یعنی اوایل تابستان جلای رنگ بدن اردک نر از بین رفته و کدر میشود طوری که سر به رنگ خاکستری درآمده و اردک های نر و ماده تقریباً شبیه به هم میگردند . گردن عروس مرغابی بلند و باریک است . این نژاد در نواحی مختلف ، در سواحل شنی آب های شور ، مرداب ها و در سواحل رودخانه ها زندگی می نماید . در هر بار تخم گذاری عروس مرغابی حداکثر 16 تخم میگذارد که رنگ آنها سفید متمایل به نخودی است . این اردک خوب راه می رود و به راحتی شنا می نماید و از گیاهان آبزی ، کرم ها و نرمتنان تغذیه می کند . عروس مرغابی را در زمستان ها می توان در مرداب انزلی و سواحل دریاچه ارومیه دید . موطن اصلی آنها اروپای غربی است ، ولی در شمال غربی چین و تبت نیز در حال حاضر، زندگی می نمایند .
3-1-2 رودی شلدوک (آنقوت ) Ruddy shelduck
این پرنده جثه نسبتاً بزرگی دارد . دور گردن این اردک را یک نوار سیاه رنگ احاطه کرده است . پاها و نوک نیز به رنگ سیاه هستند . به جز نوار سیاه دور گردن بقیه قسمت های بدن این پرنده قهوه ای روشن است . بین جنس نر و ماده از نظر رنگ آمیزی پره اختلاف فاحشی دیده نمی شود . البته رنگ پر نرها پررنگ و براق تر از مادههاست . مادهها در حدود 18 تخم میگذارند و از کرم ها و نرمتنان تغذیه مینماید . در سواحل جنوبی ایران و در بعضی از دریاچه های مرکزی ایران تخمگذاری می کنند .
3-2گروه دوم : پهنه چینان Anatini
از اختصاصات این گروه غوطه خوردن سطحی در آب است . آنها طوری در آب فرو میروند که همواره دمشان بیرون قرار می گیرد و پاهایشان را مانند پارو به آب می زنند . از مهم ترین نژادهای این گروه می توان از آناس پلاتی رنکوس Anas Plathyrhynchos یا اردک کله سبز Mallard نام برد . پرنده شناسان معتقدند که این اردک وحشی جد تمامی اردک های اهلی کنونی می باشد . از خصوصیات بارز این اردک وجود پرهای سبز روشن و درخشانیست که روی سر و گردن نرها را پوشانیده است . حد فاصل بین گردن و تنه را حلقه سفید رنگی از پر احاطه کرده است . سایر قسمتهای بدن خاکستری رنگ اند ، که از خطوط سیاه و سفید و بسیار ریز پوشیده شده اند . سینه قهوه ای مایل به سرخ دارند . در فصل بهار پرنده نر رنگ و جلای درخشان و بسیار زیبایی دارد . در تابستان این درخشش را از دست می دهد . جثّه این نژاد از سایرین بزرگتر بوده و گردن و ساق پای آنها بلند است .
3-2-1 اردک کله سبز Mallard
پرنده ماده قهوه ای و یا کرم رنگ است . جثه آنها بزرگتر از سایر اردک های ماده است و جز به هنگام خطر در آب فرو نمی رود . در فصل بهار به هنگام جفت گیری چند نر یک ماده را احاطه کرده و بینشان برسرماده جنگ در میگیرد . ماده ها می توانند در یک دوره تخم گذاری تا 15 تخم بگذارند . غریزه مادری درماده ها بسیار قوی است و بر خلاف نرها همواره با جوجه های خویش به آب می روند و به هنگام خطر بال ها را به شدت به هم می کوبند . پرنده نر وقتی تغییر رنگ می دهد و به شکل ماده در می آید دیگر قدرت پرواز ندارد . به طور کلی کله سبزها را نمی توان از اردک های غواص دانست . آن ها تنها به هنگام خطر سر در آب فرو می برند . غذای اصلی آن ها گیاهان آبزی ، لارو ، حلزون و بچه ماهی می باشد . محدوده زیست این اردک در نواحی شمالی شوروی ، سیبری کامچاتکا ، شمال ژاپن ، آفریقای شمالی و شمال ایران و حتی آمریکای شمالی می باشد .
در ایران بیشتر در نواحی بندر انزلی و کلاً سواحل دریای خزر دیده می شوند و در نواحی دیگر ایران از جمله دریاچه ارومیه ، دریاچه زر علوار و سواحل جنوبی نیز دیده شده اند .
3-2-2 آناس پنلوپ Anas Penelope اردک سوت کش یا (زرکا)
این پرنده دارای نوک کوچک و کوتاه است . پرنده ی نر دارای سر و گردن قهوه ای رنگ بوده که در بالای سر کرم رنگ می شود . ساق پا خاکستری متمایل به سیاه است . نوک کوچکش آبی رنگ و لبه اش سیاه رنگ است . خوراک اصلی این اردک بیش تر از گیاهان آبزی است . بال آن ها نوک تیز و دم آن ها کوتاه می باشد . سرشان گرد و کوچک است این اردک را به خاطر دارا بودن صدایی سوت وار ، اردک سوت کش میگویند. ماده ها در هر دوره تخم گذاری تا 12 تخم به رنگ زرد و روشن (کرم رنگ ) می گذارند . زندگی شان به طور دسته جمعی است و زمستان ها در مرداب انزلی دیده می شوند . محدوده ی زیست آن ها شمال شوروی ، سیبری ، سوئد ، نروژ و
3-2-3 آناس استرپرا Anas strepera یا (اردک بور) Gadwall
این پرنده بسیار ترسو، تیز پرواز و دارای محدودیت زیست بسیار وسیعی بوده و تقریباً در اکثر نواحی جهان دیده شده است . در همه کشورهای اروپایی و اکثر کشورهای آسیایی و شمال آمریکا و شمال ایران و افغانستان زندگی می نماید . رنگ جانور ماده کرم رنگ و قهوه ای روشن است و لکه های سفید و سیاه غیر براق دارد . روی نوک سیاه رنگ است که دور آن را نواری زرد رنگ احاطه کرده است . اردک نر دارای رنگی قهوه ای روشن همراه با خطوط باریک تیره رنگ بوده و روی سینه را پرهایی سفید رنگ با نیم دایره هایی قهوه ای در هم پوشانیده شده است .
اردک ماده در یک دوره تخم گذاری حداکثر تا 15 روز تخم زرد رنگ می گذارد . این پرنده روی خشکی خوب راه می رود و در کنار آب لانه می سازد . در آب شیرین به سر می برد و غذای اصلی او گیاهان آبزی است و در نواحی معتدل زندگی می نماید .
3-2-4 خوتکا Teal یا آناسکرکا Anas crecca
در فصل زمستان این اردک در شمال ایران بسیار زیاد است . اردک ماده قهوه ای رنگ است و روی بال دارای پرهای سفید رنگ و رگه های سبز رنگ است . نزدیک به 12 تخم در هر دوره تخم گذاری می نهد . دوره ی جنینی آن ها کوتاه و 23 روز است . روی زمین در کنار آب شیرین لانه می سازد. اردک نر دارای پرپوشی بسیار زیباست . سر و گردن به رنگ خرمایی روشن بوده و دو نوار سبز رنگ بسیار درخشان از بالای چشم ها به سوی سر و پس گردن کشیده می شود . رنگ فلز بسیار شفاف سبزی سینه و پشت آن را فرا گرفته است . منطقه زیست این پرنده بسیار وسیع است و در شمال شوروی ، قفقاز ، دریای سیاه ، دریاچه آرال ، سواحل شمالی دریای خزر ، شمال غربی مغولستان ، ژاپن ، رومانی ، اسپانیا ، انگلستان ، ایسلند ، سوئد ، نروژ ، فنلاند این اردک زندگی می نماید .
3-2-5 آناس آنگوستری رسترس Anas ungustirostris یا اردک مرمری Marbied teal
این پرنده بسیار آرام وبی صدا بوده و به صورت جفتی زندگی می نماید . اردک مرمری در نیزارها به لانه سازی پرداخته و در ارتفاع پایین پرواز می نماید . نر و ماده تقریباً هم شکلند . فقط ماده ها کوچکتر از نرها هستند . از مشخصات ظاهری این اردک ها کاکل سر آن هاست که به رنگ قهوه ای روشن بوده و نوک آن ها نیز بلند و باریک و سیاه می باشد. تعداد 12 تخم حاصل هر دوره تخم گذاری آن هاست و از گیاهان آبزی تغذیه می نمایند . شوروی ، افغانستان ، شمال ایران ، آفریقای جنوبی (بخش شمالی کشور) ، ایتالیا ، اسپانیا و فرانسه محل زیست آن ها می باشد .
3-2-6 آناس آکوآتا Anas acuata یا اردک دم تیز Pinatal
اردک ماده دارای پرهای قهوه ای با لکه های سفید است . که در قسمت پشتی رنگ قهوه ای تیره و رنگ پرهای سینه روشنتر است . نوک آن ها خاکستری رنگ و گردنشان باریک و دم آنها نوک تیز است . سر وگردن اردک های نر قهوه ای روشن و پشت گردن سیاه رنگ میباشد و در ضمن یک جفت از پرهای اصلی دم بلند تر شده و سیاه رنگ است . پاها خاکستری رنگ بوده و سینه را پرهای کرم رنگ می پوشاند . ماده ها در دوره تخم گذاری حداکثر تا 12 تخم سبز رنگ (که گاهی به زردی میگراید) میگذارد ، بر خلاف اکثر اردک های وحشی اردک دم تیز در اسارت نیز تولید مثل مینماید و بدین ترتیب استعداد اهلی شدن دارد . پرواز آنها بسیار سریع است .
در تمام کشورهای اروپای شمالی مانند سوئد ، نروژ ، فنلاند ، شمال شوروی و ایسلند تخمگذاری مینماید . در سواحل دریای خزر و آمریکای شمالی نیز دیده شده است .
3-2-7 اسپاتولاکلی پاتا Spatula clypeata (اردک ملاقه ای Shoveler)
مرغابی ماده دارای پرهای قهوه ای خال خال است و جنس نر بسیار خوشرنگ و زیباست . سرسبز رنگ و براق ، نوک سیاه و عنبیه زرد رنگ دارد . سینه سفید و پرهای اصلی بال آبی رنگ است . پاها به رنگ نارنجی می باشد . دو سوی دم را دو تا چهار پر سفید احاطه کرده است . زمستآنها در بندر انزلی فراوان بوده ولی شکارشان مشکل است . مادهها تا 15 تخم میگذارند . از جانوران آبزی و حلزون و کرم تغذیه می نمایند . موطن اصلی آن ها شوروی است .
3-2-8 آناس کرکودیلا Anas qurequrdula یا مرغابی سفید ابرو Garganey
این پرنده که دارای ابروی سفید رنگیست دارای پروازی تیز وتند است . رنگ کلی نرها سبز فلزی و براق است و تنها روی بالها ، پرهای سفید رنگ دارند. پاها و نوک آنها خاکستری رنگ بوده و ماده ها کم رنگ تر از نرها هستند . در یک دوره تخمگذاری حداکثر 26 تخم زردرنگ گذاشته و در آبهای کم عمق زندگی می نمایند . زمستان ها در مرداب انزلی و استان مازندران دیده شده اند . موطن اصلی آنها اروپای شمالی اس-2-9 ایتیامارینا Aythya marina یا اردک سر سیاه Scaup
مرغابی نر دارای سر سیاه رنگ است که همه گردن وجلوی سینه را نیز گرفته و پرهای پشت آنها خاکستری رنگ است . مرغابی ماده در جلوی سر یک قسمت سفید رنگ دارد و بقیه سر و گردن ارغوانیست . حداکثر 12 تخم سبزرنگ می گذارد . نوک پهن و ملاقه ای آنها به رنگ خاکستری می باشد . پرهای قسمت شکم و پهلوها سفید رنگ است .
این اردک ، غواص بسیار ماهریست . از گیاهان وجانوران ریز آبزی تغذیه مینماید . موطن اصلی آنها شمال اروپاست و میدان مهاجرتشان ایران ، ژاپن ، کره و هند و شمال آمریکاست و در مجموع زندگی در کنار آب شور را به آب شیرین ترجیح میدهد .
3-2-10 ایتیانیروکا Aythya nyroca یا گیلار سرخ سر
سر و گردن و سینه این مرغابی به رنگ سرخ متمایل به قهوه ای می باشد . در ناحیه انتهایی نوک لکه سفید رنگی دارند . پرهای ناحیه شکم سفید رنگ است و حد فاصل بین پرهای زیر شکم وسینه چند ردیف پر مواج سرخ و سفید براق وجود دارد که زیبائی خاصی به پرنده داده است . قسمتی از بالها سفید رنگ است و به دلیل آنکه دارای چشم های سفید رنگی هستند به آنها مرغابی چشم سفید نیز می گویند . حداکثر تعداد تخمی که ماده ها در دوران تخمگذاری مینهند 16 عدد و به رنگ زرد است . پاها و نوک آنها تیره رنگ می باشد . تنها در کنار آب شیرین زندگی می کند و کند پرواز است . محدوده زیست این پرنده بسیار وسیع بوده و در اکثر کشورهای اروپایی و جزایر و بنادر دریای مدیترانه ، شمال افریقا ، ایران ، شوروی و سیبری زندگی مینمایند .
3-2-11 ایتافرینا Aythya ferina یا گیلار قهوه ای Pochard
پرهای بدن این پرنده قهوه ای متمایل به سرخ است . تنها پرهای سینه و قسمتی از پشت سیاه رنگ است . نوک آنها سیاه می باشد . مقدار تخم آن ها 16 عدد و به رنگ سبز زیتونی میباشد . این اردک به سختی راه می رود . بیش تر اوقات در آب به سر می برد و موطن آنها شمال اروپاست .
3-2-12 ایتیافولیگولا Aythya Fuligula یا گیلارد سرسیاه
این مرغابی کاکل آویزان دارد . سر آنها دارای پرهای سیاه رنگ و پهلوها و شکم آن ها سفید رنگ می باشد . گیلارد سر سیاه تنها در آب شنا می کند و در کنار رودخانه ها و دریاچه های آب شیرین زندگی می نماید . مقدار تخم این مرغابی در هر دوره حداکثر 15 عدد و به رنگ پوسته زیتونی است . این اردک غواص بسیار ماهری است. محدوده زیست او شمال اروپا میباشد ، ولی در زمستان به نواحی گرمسیر مانند شمال آفریقا ، هندوستان ، ایران و قبرس مهاجرت می نماید .
3-2-13 کلانگولاهیمالیس Clangula Hyemalis یا اردک دم دراز Long-tailcd duck
این پرنده بسیار زیبا دارای دو بزرگ پر سوزنی شکل و بلند در قسمت دم است . در فصول سرد سال بیش تر قسمت های بدن از پر سفید پوشیده شده است و تنها کناره های گردن و پشت و قسمتی ازسینه را پرهای قهوه ای تیره رنگ پوشانده است . در فصول گرم سال پرهای سفید ریخته شده و پرهای قهوه ای رنگ جایگزین آنها می شود . نوک این پرنده بسیار کوتاه و نازک و به رنگ نارنجی است . محل زیست این اردک در کنار دریاها بوده و از جانوران آبزی تغذیه می نماید. از دیگر صفات این مرغابی مهارت در غواصی ، کشیده راه رفتن روی زمین و گذاردن 12 تخم در هر دوره است . موطن آن ها شمال شوروی و شمال کانادا است و زمستان ها به مناطق گرم مهاجرت می کند .
3-2-14 میلا نیتانگرا یا مرغابی سیاهه Melanitta Nigra یا اسکوتر سیاه
این مرغابی دارای نوک بزرگ و پهن و سیاه رنگی است که در انتهای آن دو برجستگی و برآمدگی بزرگ دیده می شود . نرها به رنگ سیاه یکدست می باشند و ماده ها دارای رنگ قهوه ای تیره هستند . در هر دوره تخمگذاری حدود 12 تخم می گذارند که رنگ پوسته آن ها زرد می باشد . دم آن ها کوتاه و نوک دار است . در کنار آب های شیرین که مشرف به جنگل باشد لانه می سازند و بیشتر از جانوران آبزی تغذیه می کنند . در شمال اروپا زندگی مینمایند . و به هنگام زمستان به اروپای جنوبی و شمال آفریقا و دریای خزر مهاجرت می کنند .
3-2-15 میلانیتا فوسکا Fusca (بال سفید)
ت فنلاند است است و در انتها برجستگی کوتاهی دارد . مرغابی های نر همه سیاه رنگ و ماده ها به رنگ ارغوانی می باشند . از اختصاصات مهم این پرنده این است که پرهای ثانویه بال آنها به رنگ سفید موجدار می باشد . در دوره تخم گذاری حداکثر10 تخم میگذارد . موطن آنها چند جمهوری در شوروی از جمله گرجستان ، آذربایجان و ارمنستان و اوکراین می باشد . در شمال دریای بالتیک نیز زندگی می کنند . در زمستان به نواحی گرمسیر از جمله دریای سیاه و مدیترانه و دریای خزر مهاجرت می نمایند .
3-2-16 اردک جنگلی Wood Duck
این اردک بر خلاف دیگر نژادهای هم گونه اش بر روی شاخه های درختان زندگی مینماید . پنجه پاهایش بسیار قوی است و همین امر باعث گشته تا بتواند به راحتی بر روی شاخه زندگی نماید . موطن اصلی او جنگل های کانادا و آمریکای شمالی است . رنگ آمیزی پرهای این اردک بسیار خیره کننده و زیباست .
نرها دارای کاکل بسیار قشنگ و بلندی به رنگ سبز متمایل به آبی هستند . کاکل ماده ها کوتاهتر است و رنگ پرها خاکستری و رگه رگه است . گردن اردک های نر را پرهای زیبایی به رنگ سرخ پوشانده شده است . منقار و پاهایشان نیز قرمز رنگ است . دمشان سبزرنگ و تقریباً بلند می باشد و همین زیبایی خاص باعث گشته است که شکارچیان آنها را صید نموده و به عنوان زینت درون قفس نگهداری می نمایند .
جنس نر اردک جنگلی در عین زیبایی چشمگیرش ، بسیار با عاطفه می باشد و بر خلاف نژادهای دیگر گونه اردک ها ، در پرورش جوجه ها به ماده کمک می نماید .
اردک های جنگلی بسیار باهوشند و هیچ وقت بر روی تخم دیگر اردک ها نمینشینند . فقط در بین خودشان تولید مثل می نمایند ، حتی با نژادهای ماندارین که خیلی شباهت به آنان دارد آمیزش نمینمایند و درون سوراخ درختان لانه می سازند . تعداد تخمگذاریشان اندک و از 5عدد تجاوز نمی نماید. رنگ تخم ها آبی روشن است .
3-2-17 اردک ماندارین Mandarin
این اردک ها بسیار شبیه اردک های نژاد جنگلی هستند ولی بر خلاف آن ها بر روی درختان زندگی نمی نمایند و در کناره مرداب ها و برکه ها و لابه لای بوته زارها لانه می سازند . موطن اصلیشان جزایر ژاپن و نواحی شمالی چین می باشد و نگهداریش بسیار مشکل است .
+ نوشته شده در چهارشنبه 1390/09/09ساعت 13:34 بعد از ظهر توسط | آرشیو نظرات
این وبلاگ متعلق به دانشجویان رشته ی پرورش طیور مرکز آموزش شهید زمانپور تهران ، زیر نظر دانشگاه جامع علمی - کاربردی است .
این مرکز در رشته های تکنولوژی علوم دامی مانند پرورش طیور ، پرورش اسب ، پرورش گاو و گاومیش ، رشته ی تکنولوژی شیر و فرآورده های لبنی و رشته ی امور تعاون دانشجو می پذیرد .
همه ی دانشجویان این مرکز می توانند از مطلب های این تارنگار استفاده کنند ؛ به خصوص از برگه های اخبار دانشگاه زمانپور ، آزاد اندیشی و انجمن علمی در قسمت پیوندها .
در نظرسنجی هم شرکت نمایید .